« Önceki Söz
Şuan: 1. KISIM 183. Söz
»Sonraki Söz
Kazanılan bir menfaat, kişinin ruhunu alçaltıyorsa, kalbini yaralıyor, vicdanını bozuyorsa, imanına ve ahiretine zarar veriyorsa bu zehirli menfaate heveslenmek akıl kârı değildir.
Bir mağazayı soyanlar, ceplerine bir şeyler koyarlar ama ruhları “hırsız” damgasını yer. Dışarıdan bakanlar ise, o ruhların perişan halini görmezler de ceplerinin kabarıklığına ilgi duyarlar.